Living on the edge!
29 Januari 2014 | Guatemala, Quetzaltenango
Hola amigo’s!
Sinds ongeveer een jaar probeer ik me aan het volgende te houden: ‘Doe elke dag iets wat je niet durft’ en/of ‘doe iets goeds’. Nou.. iets goeds doen doe ik hier elke doordeweekse dag met het vrijwilligerswerk. Het geeft zo’n fijn gevoel om iets te kunnen betekenen voor de kinderen. We gaan binnenkort ook engelse les geven, aangezien de engelse docent is gestopt. Hier is veel vraag naar vanuit de kinderen, in de pauzes komen ze al vaak naar ons toe om woordjes te leren. Zo goed ben ik nu bezig, dat ik zelfs me pauze opoffer! Ik ben ook echt benieuwd hoe het lesgeven me afgaat!
Ook goed is dat we vanaf volgende week elke week op een basisschool langsgaan om de kinderen te informeren over de mogelijkheden op sportgebied. Waar het bij ons normaal is dat je je kind (verplicht) laat sporten, is dat hier absoluut niet zo. Het lijkt me super om kinderen hierover enthousiast te maken!
Verder is het goed/fijn dat na 2 weken antibiotica slikken mijn blaasontsteking weg is, minder goed is dat ik nu een darminfectie blijk te hebben en weer een week aan de antibiotica moet. Erg handig ook, aangezien ik 3 dagen per week heel de dag een sportproject doe.. die antibiotica kunnen ze net zo goed anti-energica noemen. Als ik een oefening voor doe, lijkt het al alsof ik de marathon heb gelopen. Maar goed, we blijven maar positief, nu weet ik ook hoe het voelt om bejaard te zijn. Dat dan weer wel!
Dan ‘het niet durf ‘gedeelte: Vorig weekend heb ik voor de rest van deze trip wel genoeg krediet opgebouwd. We zijn het weekend naar Lake atitlan geweest. Hier zijn we in de welbekende ‘chickenbus’ naar toe gereden. Een hele beleving! De bus heeft (volgens de guatemelaanse standaard ) ‘3 persoonsbankjes’. Er past echter maar 1.5 nederlander op. Comfortabel is anders! Dus dan zit je daar op 1 bil tussen de guatemalteken gepropt, rijdt de chauffeur ook nog es alsog ie mario card aan het spelen is, met 1 hand, bellend, terwijl ie de muziek bedient. Geen grap! Dan moesten we nog 4 keer overstappen en de ene chauffeur maakte er nog meer een race van dan de ander.
Toch fijn dat we heel waren aangekomen en het prachtige meer nog konden zien! Sommige mensen noemen het het mooiste meer vd wereld. Het was inderdaad prachtig! Zelfs zo mooi, dat ik van 10 meter hoogte het ging bekijken en vanaf dat punt er ff in ben gesprongen. Ofja ff.. ik heb er ongeveer een halfuur mensen voorgelaten.. maar uiteindelijk toch gesprongen!
We sliepen in een heus hippiedorpje, San marco. Erg uniek! ’s Avonds gingen we naar een feest, wat ons was aangeraden door.. precies.. hippies. Dit was in een dorpje verderop, San Paulo. Hier gingen we met een toktok naar toe. Dit is een soort open autootje op 3 wielen, waar we maar net met zijn vieren in konden. Hier heb ik weer wat afgegild, wat de chauffeur alleen maar leuk vond en nog ff harder ging.
In san paulo bleek het kermis te zijn.Van alle attracties waren wijzelf de allergrootste! Wij waren namelijk zo’n beetje de enige toeristen en werden de hele tijd bekeken. Erg apart! Het is ook een erg arm dorpje, wat we gelijk merkten toen kleine jochies onze zakken probeerden te rollen. Dit is ze overigens niet gelukt gelukkig! Wij dachten na deze hectiek nog even rustig het reuzenrad in te gaan, dit was echt een reuzenrad uit de films van vroeger, het werd nog aangedraaid door een persoon en schommelde aan alle kanten. Dit vond ik al spannend, maar toen ging hij steeds harder! Het schommelschip was er nix bij!
Al met al een weekend om nooit te vergeten!
Afgelopen weekend ben ik met een collega mee naar een bruiloft geweest in de hoofdstad. Dit was ook bijzonder, vooral omdat het stel elkaar ontmoet had in Nederland. Heel de avond lekker nonstop gedanst! Vanavond heb ik mijn eerste hiphoples. Ben benieuwd of ze dat hier ook kunnen, anders ga ik gewoon verder met salsa. Ook leuk!
Tot snel!
Adios!
Hanneke
Sinds ongeveer een jaar probeer ik me aan het volgende te houden: ‘Doe elke dag iets wat je niet durft’ en/of ‘doe iets goeds’. Nou.. iets goeds doen doe ik hier elke doordeweekse dag met het vrijwilligerswerk. Het geeft zo’n fijn gevoel om iets te kunnen betekenen voor de kinderen. We gaan binnenkort ook engelse les geven, aangezien de engelse docent is gestopt. Hier is veel vraag naar vanuit de kinderen, in de pauzes komen ze al vaak naar ons toe om woordjes te leren. Zo goed ben ik nu bezig, dat ik zelfs me pauze opoffer! Ik ben ook echt benieuwd hoe het lesgeven me afgaat!
Ook goed is dat we vanaf volgende week elke week op een basisschool langsgaan om de kinderen te informeren over de mogelijkheden op sportgebied. Waar het bij ons normaal is dat je je kind (verplicht) laat sporten, is dat hier absoluut niet zo. Het lijkt me super om kinderen hierover enthousiast te maken!
Verder is het goed/fijn dat na 2 weken antibiotica slikken mijn blaasontsteking weg is, minder goed is dat ik nu een darminfectie blijk te hebben en weer een week aan de antibiotica moet. Erg handig ook, aangezien ik 3 dagen per week heel de dag een sportproject doe.. die antibiotica kunnen ze net zo goed anti-energica noemen. Als ik een oefening voor doe, lijkt het al alsof ik de marathon heb gelopen. Maar goed, we blijven maar positief, nu weet ik ook hoe het voelt om bejaard te zijn. Dat dan weer wel!
Dan ‘het niet durf ‘gedeelte: Vorig weekend heb ik voor de rest van deze trip wel genoeg krediet opgebouwd. We zijn het weekend naar Lake atitlan geweest. Hier zijn we in de welbekende ‘chickenbus’ naar toe gereden. Een hele beleving! De bus heeft (volgens de guatemelaanse standaard ) ‘3 persoonsbankjes’. Er past echter maar 1.5 nederlander op. Comfortabel is anders! Dus dan zit je daar op 1 bil tussen de guatemalteken gepropt, rijdt de chauffeur ook nog es alsog ie mario card aan het spelen is, met 1 hand, bellend, terwijl ie de muziek bedient. Geen grap! Dan moesten we nog 4 keer overstappen en de ene chauffeur maakte er nog meer een race van dan de ander.
Toch fijn dat we heel waren aangekomen en het prachtige meer nog konden zien! Sommige mensen noemen het het mooiste meer vd wereld. Het was inderdaad prachtig! Zelfs zo mooi, dat ik van 10 meter hoogte het ging bekijken en vanaf dat punt er ff in ben gesprongen. Ofja ff.. ik heb er ongeveer een halfuur mensen voorgelaten.. maar uiteindelijk toch gesprongen!
We sliepen in een heus hippiedorpje, San marco. Erg uniek! ’s Avonds gingen we naar een feest, wat ons was aangeraden door.. precies.. hippies. Dit was in een dorpje verderop, San Paulo. Hier gingen we met een toktok naar toe. Dit is een soort open autootje op 3 wielen, waar we maar net met zijn vieren in konden. Hier heb ik weer wat afgegild, wat de chauffeur alleen maar leuk vond en nog ff harder ging.
In san paulo bleek het kermis te zijn.Van alle attracties waren wijzelf de allergrootste! Wij waren namelijk zo’n beetje de enige toeristen en werden de hele tijd bekeken. Erg apart! Het is ook een erg arm dorpje, wat we gelijk merkten toen kleine jochies onze zakken probeerden te rollen. Dit is ze overigens niet gelukt gelukkig! Wij dachten na deze hectiek nog even rustig het reuzenrad in te gaan, dit was echt een reuzenrad uit de films van vroeger, het werd nog aangedraaid door een persoon en schommelde aan alle kanten. Dit vond ik al spannend, maar toen ging hij steeds harder! Het schommelschip was er nix bij!
Al met al een weekend om nooit te vergeten!
Afgelopen weekend ben ik met een collega mee naar een bruiloft geweest in de hoofdstad. Dit was ook bijzonder, vooral omdat het stel elkaar ontmoet had in Nederland. Heel de avond lekker nonstop gedanst! Vanavond heb ik mijn eerste hiphoples. Ben benieuwd of ze dat hier ook kunnen, anders ga ik gewoon verder met salsa. Ook leuk!
Tot snel!
Adios!
Hanneke
-
29 Januari 2014 - 07:48
Noor:
Wauw Hanneke, wat een avonturen!
Hartstikke leuk om te lezen.
Hier is het koud, veel regen en wind.
Wat dat betreft zou ik daar ook wel willen zijn!
Hoop dat je snel beter wordt en succes verder met je prachitge werk en reis!
Groet, Noor. -
03 Februari 2014 - 21:11
Anja:
Mooi verhaal Han !!!!
Hier alles goed -
03 Februari 2014 - 21:52
Karien Nieuwlands:
ZOOOOOOO jij bent dapper!!! -
04 Februari 2014 - 17:56
Eef:
He lief, klinkt allemaal super :) Nou hopen dat je gezondheid binnenkort weer op en top is want dat is zo niet zo leuk natuurlijk... zorg goed voor jezelf! Knuffel -
05 Februari 2014 - 00:38
Phil:
Je maakt 'n reis om nooit te vergeten. Goed hoor wat je bedacht hebt, het ook nog gaat doen.
Geen bejaarde dus, wel lef en gewoon maar ervaren.
Ik doe het je niet na.
Leuk dat je zo geniet van de kids, leuk om allemaal te lezen.
Hopelijk ben je snel van je klachten af, wens je 'n spoedig herstel toe. Veel succes met je rol van lerares Engels.
Nog heel veel nieuwe ervaringen toegewenst. Groetjes Phil -
05 Februari 2014 - 15:37
Marjo:
dag lieve dochter
wat maak jij een bijzondere reis samen met de andere vrijwilligers, ben super trots op jouw, ervaringen om nooit te vergeten. ik hoop dat het met je gezondheid.energie snel wat beter gaat. dike kus Marjo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
